Houdbaarheid van Ballistol

• Ballistol Story
  • Historie
  • Eigenschappen
  • Houdbaarheid
  • Ecologische aspecten
  • Gezondheidsaspecten
• Materiaal verdraagbaarheid
• Onverdraagzaam
• Herdruk van een historische bijsluiter

Zoals het geval met levende organismen, kunnen organische stoffen degraderen. Het degraderen gebeurt door het in contact komen met zuurstof (oxidatie), vocht en/of bacteriën. Technische oliën bestaan uit koolwaterstof- verbindingen die aangevallen kunnen worden door zuurstof, het gevolg is dat veel vloeistoffen degraderen tot een kleverige massa “resinification” genaamd. Medische witte olie dat de basis vormt van Ballistol is hier niet gevoelig voor. Ballistol bevat antioxidanten die de aanvallen van zuurstof voor vele jaren kunnen tegenhouden. Vanwege de licht alkalische samenstelling verhardt Ballistol niet. Een 60 jaar oud flesje Ballistol is onderzocht op kwaliteit. Hoewel de kleur iets lichter was geworden na 60 jaar, is er, na laboratorisch onderzoek, geen enkel verschil ontdekt met een nieuw flesje Ballistol.

Na de tweede wereldoorlog werden, door een beëdigde zaakwaarnemer, meerdere karabijnen en jachtwapens met Ballistol gereinigd, geconserveerd en gewikkeld in vetvrij papier, en in een kist opgeslagen. Na 25 jaar opende dezelfde zaakwaarnemer de kist weer. Het resultaat was dat geen van de wapens tekenen van roest vertoonden, en geen verharding van de gebruikte Ballistol, de grootste verrassing was dat, na het droogtrekken van de loop, het wapen nog steeds functioneerde. Een beter bewijs voor de betrouwbaarheid van Ballistol is er niet. Gewezen moet worden op een mogelijk misverstand, bestrijkt of besproeid men een voorwerp met veel Ballistol, dan vormt zich na het nawrijven, door de natuurlijke oplossingsmiddelen in Ballistol, een witte vaselineachtige laag op het oppervlak, deze aanslag is een hars- en zuurvrij residu, dat als een beschermings- en smeerlaag werkt. Dit dient men niet te verwarren met een verharding welke bij andere oliën voorkomt.